Amour, een reis naar volwassen liefde
​
​​
​
​
​
​
​
​
Liefdesverslaafd: it’s not about you but it’s about me
Elke verslaving kan je zien als een afhankelijkheid van iets of iemand anders, waarbij de angst wordt geactiveerd ‘ik kan niet overleven zonder’.
Meestal horen ze het niet graag, de koppels die ik begeleid wanneer ik vertel dat een ook een liefdesrelatie in essentie een contract of een deal is tussen twee mensen. Niet zomaar een contract zoals je telefoonabonnement, maar a hard deal op leven en dood.
Tegelijkertijd zijn liefdesrelaties één van de meest belangrijke uitnodigingen tot heling -zelfs van hele familiesystemen. Hieronder meer daarover, but first things first.
Het is je al opgevallen dat ik in drie zinnen mezelf bijna tegenspreek door relaties van een banaal contract tot intergenerationele tool voor heling te noemen. Het is maar net hoe breed je wil kijken.
Het is net als kijken naar de zee en haar branding: elke golf is slechts een uiting van de beweging van kolossaal veel water, die veel verder reikt dan enkel wat je ziet. Die ene golf is een gevolg van de vorige golf én een voorbereiding van de volgende golf. Toch heeft elke golf haar eigen werk te doen, haar eigen impact te maken en beïnvloedt ze daarmee automatisch de volgende golven.
Een deal
Ik maakte al de vergelijking met het telefoonabonnement, waarin beide partijen afspreken wat ze voor elkaar gaan doen -en vooral ook niet mogen doen. Als klant ontvang je de afgesproken diensten, niet meer of niet minder, aan een afgesproken tarief, niet meer of niet minder. Je hebt allebei een belang: de leverancier weet wanneer en hoeveel geld het mag verwachten van jou, jij kan erop rekenen dat je via hun netwerk op afstand verbonden bereikbaar bent wanneer het nodig is.
De essentie: ik doe dit voor jou als jij dit voor mij doet. Als je niet betaalt, dan stopt het contract en als de leverancier geen (goede) diensten levert, dan zoek je een andere leverancier.
Zo kan je zien dat er wederzijds in de eerste plaats een behoefte is waarom je met elkaar een deal maakt: er is aan beide kanten een voordeel te halen.
Het is ontnuchterend om zo te kijken naar een liefdesrelatie, en tegelijkertijd kan het heel verhelderend zijn. Want ja, wat zijn die voordelen dan zoal?
De behoefte
Je zorgt op heel veel laagjes voor elkaars behoefte, soms kristalhelder en soms heel goed verdoken. Behoeftes als emotionele en fysieke nabijheid, kwetsbaar mogen zijn zoals je bent, weten dat de ander er altijd zal zijn,… Maar ook de praktische behoeftes, zoals samen voor kinderen zorgen en evenwicht vinden in huishoudelijke taken.
Na meer dan 5 jaar werken met koppels, kom ik er steeds weer op uit dat partners één kernvraag in een relatie aan elkaar stellen: “Ben je er?”
Leven en dood imprint
Het is goed om te kaderen de mens een zoogdier en kuddedier is. Heel kort door de bocht genomen wil dat zeggen dat we onze eerste levensjaren afhankelijk zijn van de zorg van anderen om te overleven. Het zou een gruwelijk idee zijn om een kind van 3 maand oud voor z’n eigen eten te laten zorgen, want dat overleeft het niet.
Net zoals het zonder lichamelijk contact en nabijheid niet kan overleven.
Onze blauwdruk van het leggen van relaties wordt in deze periode ontwikkeld: ik heb de ander nodig om te overleven. Zonder de ander ga ik dood.
Meest nabije volwassene
Als kind is het onvermijdelijk dat -hoe goed je ouders ook voor je zorgen- niet al je behoeftes -onmiddellijk- gezien of begrepen worden. Een baby kan enkel maar huilen als het de ander nodig heeft, maar kan nog niet vertellen wat er precies is. Daarbij komt ook dat je op jonge leeftijd nog geen enkel tijdsbesef hebt. Je hebt geen idee of je ouder iets 15 seconden opmerkt, na 15 minuten of iets überhaupt niet opmerkt. Had je kou, was het honger of had je ergens pijn?
Het zenuwstelsel van zo’n jong kind kan enkel waarnemen dat het overleven in gevaar komt en het daar iemand voor nodig heeft.
Door te huilen reikt het kind uit naar de meest nabije volwassene en stelt het de vraag: “Ben je er?”. Het euvel oplossen en het gevoel dat er iemand is brengt het zenuwstelsel van het kind terug tot rust.
Volwassen liefde
Als je dit leest, dan is er een hele grote kans dat je inmiddels opgegroeid bent tot een volwassene en je in principe zelf je levensnoodzakelijke behoeftes kan vervullen. In een liefdesrelatie verbind je je met een andere volwassene die inmiddels ook zijn of haar levensnoodzakelijke behoeftes zelf kan vervullen.
Je kan dus vaststellen dat in een volwassen liefdesrelatie er geen afhankelijkheid van elkaar is op leven en dood. Begrijp me niet verkeerd: natuurlijk is het wel zo dat een relatiebreuk enorm impactvol kan zijn op je leven en op dat van anderen. Dat wil en kan ik op geen enkele manier minimaliseren. Én: wat het ook is, je gaat wellicht niet dood als de ander er niet is.
Daarmee heb je het verschil tussen een kinderlijke liefde en een volwassen liefde kunnen zien.
Imprints
Net zoals elk levend wezen is de mens geprogrammeerd om 2 dingen te doen: zelf te overleven en het leven door te geven. Momenten waarop een zenuwstelsel ervaart dat het overleven in gevaar komt, zijn per definitie uiterst stresserend want je basisprogrammatie komt in gevaar. Zeker als je voor dat overleven afhankelijk bent van een ander.
In onze hersenen hebben we centrum dat ons waarschuwt als het overleven in gevaar komt en op dat moment je overlevingsinstinct activeert. Precies zoals het dat deed toen je nog een baby was en afhankelijk was. In eenvoudige taal noemen we dit het ‘reptielenbrein’, dat constant scant op veilig of gevaar.
Dit deel van de hersenen legt alle momenten van gevaar vast, om het in de toekomst snel te kunnen herkennen en snel naar een veilige situatie te kunnen bewegen. Dit noemen we ook wel ‘imprints’. Als je reptielenbrein vaststelt dat er gevaar is, dan wordt er instinctief -vanuit het onderbewuste dus- een overlevingsmechanisme geactiveerd.
Een opmerkelijk kenmerk is dat dit deel van de hersenen geen besef heeft van tijd, waardoor het van nature geen onderscheid kan maken tussen wat er nu gebeurt en wat er gebeurde toen je pas geboren was bijvoorbeeld.
Belangrijk om daarbij te zeggen dat men er meer en meer achter komt dat stressfactoren in de periode voor de geboorte erg belangrijke imprints nalaten, onderzocht in de prenatale psychologie.
Daarnaast blijkt zelfs dat imprints doorgegeven worden door generaties heen. Dit wordt onderzocht in de tak van de wetenschap die epigenetica genoemd wordt, oftewel de studie van overerfbare veranderingen die niet terug te vinden zijn in de genetische informatie die in het DNA gecodeerd zit..
Uitnodiging tot heling
Wat begon met een artikel over een deal tussen partners, ging via blauwdrukken van afhankelijkheid naar een inzicht over imprints die zich diep in het onderbewuste genesteld hebben en een reptielenbrein dat daarop reageert maar geen besef van tijd heeft.
Het is je opgevallen dat de vraag die een kind aan zijn ouders stelt identiek dezelfde vraag is die partners aan elkaar stellen, namelijk: “Ben je er?”.
Daarbij heb je ook goed gelezen dat het deel van de hersenen dat geactiveerd wordt (het reptielenbrein) als je deze vraag stelt geen besef van tijd heeft.
Je kan terecht stellen dat dit uiterst verwarrend wordt om uit te maken of er een oude imprint wordt geactiveerd of er in het nu echt gevaar is.
De heling ligt erin om imprints vanuit het onderbewuste naar een bewuste laag te brengen, zodat de imprint van toen in het nu kan herschreven worden in het tijdloze brein. Zo kan je dat wat er ooit lang geleden gebeurde en als gevaar herkend werd, stilaan leren herkennen en loskoppelen van hier en nu.
De meest nabije volwassene vandaag is immers je ouder niet, laat staan je partner. De meest nabije volwassene vandaag, dat ben je zelf.
Een partnerrelatie is de uitgelezen plek waar deze imprints worden geactiveerd en dus uitgenodigd worden tot heling. Omdat je beiden deel bent van een familiesysteem, is het logisch dat je door de relatie met elkaar hierin stukjes heelt vanuit beide systemen.
De onbewuste deals
Met alles wat je hierboven gelezen hebt, kan je ook zien hoe diepgaand en op een onbewuste laag je soms met een partner een deal maakt om voor elkaar te zorgen. Welke imprints worden er bijgevolg geactiveerd worden in een relatie wanneer je op één of andere manier voelt dat de deal tussen jullie verbroken wordt -die wellicht niet zo heel veel te maken hebben met “nu”.
Hoe opstellingen helpen
Opstellingen zijn een uitgelezen tool om onbewuste imprints zichtbaar te maken en werkt op zowel de ‘eigen’ imprints als op de doorgegeven imprints. We werken in ‘het Wetende Veld’, wat een energieveld is waarin deze onbewuste imprints haarfijn tot uiting komen.
Door cruciale imprints te gaan herkennen en zachtjesaan te gaan herschrijven, kan je steeds meer en beter onderscheid maken tussen welke “Ben je er?” komt vanuit een kind- of epigenetisch stuk, en welke vanuit een volwassen stuk komt. Waardoor je zenuwstelsel beter en beter het verschil kan gaan maken tussen “ik kan niet overleven zonder” en je volwassen bewustzijn.
Met andere woorden: er komt in je onderbewuste een duidelijker antwoord op de vraag: “ga ik écht dood als de ander er nu niet is?”
Tijdens de driedaagse van Amour maken we met een kleine groep van maximum 6 deelnemers een transformatieve reis zodat je:
-
Tools krijgt om om te gaan met bindings- en verlatingsangst
-
Inzicht en heling mag doorkrijgen op jouw relatieblauwdrukken
-
Bewuster bent van jouw lichaam en haar signalen
-
Meer inzicht krijgt in relatiedynamieken en de onderstromen
-
Vrijer en gelukkiger in je relaties kan staan​
​
