top of page

De weg van verdriet

Foto van schrijver: Wim De LaetWim De Laet

Soms is verdriet is zo groot en zo plots

Dat het stolt onder je huid


Er is geen weg meer naar binnen

En geen weg meer naar buiten

Je draagt het mee


Wat je ook doet, het is altijd bij je

Net onder je huid


Een litteken wat niet weet te helen

Onaangekondigd en onverwacht borrelt het soms

Als een vulkaan bij een eruptie

Als een etterende wonde die openbarst


Het beklijft je

Je lichaam gaat in kramp

Liefst wil je heel hard weglopen van al wat je voelt

Naar een plek waar het even niet moet gevoeld worden

Een roes waarin je even verdoofd bent


Onder je huid

Mag er weer zuurstof komen

Mag er terug iets gaan stromen wat gestold was

Mag er heel liefdevol iets aangekeken worden


Samen

Want je bent niet alleen


In de natuur voel je hoe alles met elkaar in verbinding staat.

Net zoals jij en net zoals ik.

En je mag zuurstof geven aan je verdriet.

Het is hier veilig.


Ga je mee op pad?

Maak dan nu je afspraak voor een individuele sessie via www.pinecone.be en geniet nog van het lanceringsaanbod.

-Wim De Laet-

Systemisch coach en relatietherapeut in de natuur

www.pinecone.be

0486/10.11.96

wim@pinecone.be


154 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
Zou het?

Zou het?

Comentarios


bottom of page