Als je naar angst kijkt
Als een projectie van een verdriet in de toekomst
Dat je NU al gaat voelen
Hoe voelt dat dan?
Hoe vrij ben je dan nog om te leven en te ontdekken?
Als we één ding weten in ons leven, is dat alles eindig is
Want je bent zelf
ook
eindig
Door te leven, hebben we ons automatisch ook op één of andere manier te verbinden met het eindige.
Dat kan de dood zijn, of elke andere vorm van verlies die je kan tegenkomen in het leven.
Het kan uitnodigend zijn
om uit angst om te verliezen
dan maar niet meer deel te nemen aan het leven.
Want het leven is eindig
En alles wat levend is, is eindig.
Niet meer verbinden
Niet meer liefhebben
Niet meer voelen
Niet meer vertrouwen
Want...het is toch eindig.
Herken je het?
Onbewust stop je op dat moment met leven
Omdat je weet dat het ooit
allemaal stopt
En dan stop je nu maar
nog voor je eraan begint.
Maar praktisch is dat niet zo handig
Want...zonder verbinding kan je niet leven
Want... zonder liefhebben wil je zelfs niet leven
Hoe zou het zijn om NU en de toekomst eens even van elkaar los te koppelen?
Ben je NU aan het doodgaan?
Ben je NU aan je verbinding aan het verliezen?
Word je NU gekwetst?
Meestal is het antwoord nee.
Hoe zou het zijn om dat een aantal keer per dag bij jezelf te voelen?
's Ochtends als je wakker wordt
Overdag als je je niet lekker voelt
's Nachts als je niet kan slapen
Kies dan voor vertrouwen
Kies dan voor verbinding
Kies kan om te mogen voelen
Kies dan om lief te hebben
Kies dan voor het NU
© Wim De Laet - Pinecone.be
Buitencoach en relatietherapeut in de natuur
