Wie herkent het niet: er lijken mensen te zijn die steevast over je grenzen gaan. Een "nee" wordt niet gehoord. Soms lijkt het alsof er überhaupt geen vraag wordt gesteld waarop je -al dan niet- nee zou kunnen zeggen.
En toch gebeurt het keer op keer: je geeft -veel- meer dan je eigenlijk zou willen. Je hebt heel vaak het gevoel dat je wordt leeggezogen in één of meerdere situaties: je baas op het werk die afkeurend kijkt als je een keertje geen onbetaalde overuren draait, de buurman die je eindeloos aan de praat houdt terwijl je weet dat je te laat aan het komen bent, die vriend die al je spullen komt lenen maar ze niet terugbrengt, ... .
In een liefdesrelatie is het vaak niet anders, waardoor het lijkt alsof jij je constant moet aanpassen aan je partner. Aan het begin van de relatie lijkt het allemaal niet zo heel veel uit te maken en vind je het fijn om de ander een plezier te doen. Toch merk je dat het met de tijd moeilijker en moeilijker wordt om jouw verlangens uit te spreken. Na een langere tijd kan het zelfs lijken alsof je jezelf niet meer herkent in de relatie.
Belang Zoals bij elke dynamiek geldt hier ook dat je winst haalt uit de situatie. Ergens heb je er een belang bij om op deze manier in relaties te staan, maar vaak doe je dit onbewust. Ik bekijk het graag zo: als je geen winst haalt uit een dynamiek, dan doorbreek je hem automatisch. Je hebt er dus -bewust of onbewust- een belang bij dat de dingen lopen zoals ze lopen. Stel je maar eens de vraag: waarom blijf ik die overuren nu toch doen terwijl ik het eigenlijk niet wil? Waarom zeg ik die buurman nu niet dat ik verder moet als ik geen tijd of zin heb in een praatje? Waarom leen ik steeds opnieuw spullen uit aan die ene vriend terwijl ik weet dat ik ze nooit of niet op tijd terug krijg? Vaak zit deze winst heel erg goed verborgen, waardoor het lijkt alsof de ene tekort wordt gedaan en de andere een te groot stuk van de koek neemt.
Deal
Bij elke relatie die je aangaat, schuilt er onderliggend ook een bepaalde deal of afspraak. Beide partijen halen immers op een bepaalde manier winst uit de situatie. Zelf vind ik het handig om op deze manier een rationele blik te werpen op relaties door me af te vragen: welke afspraak hebben we hier gemaakt?
Emotioneel bekeken lijkt een relatie immers vaak een enorm complex kluwen waar je maar heel moeilijk kan doorkijken, net omdat er zoveel dynamieken heersen.
Door het te bekijken als of te herleiden naar een afspraak die gemaakt is, helpt het ook om alle partijen in de afspraak als gelijkwaardig te bekijken, zonder er een oordeel op te hebben of standpunt in te nemen.
Onderhandeling
Dit stuk nodigt je uit om een laagje dieper te gaan kijken. Het achterhalen van de winst die je uit relaties haalt, kan wel 'ns confronterend zijn. Voornamelijk als we gaan kijken naar liefdesrelaties, omdat de romantische sluiers dan even worden opgetrokken. Je hebt namelijk altijd een heel goeie reden om op een bepaalde manier in een relatie te staan en er is altijd een hele logische verklaring voor te vinden. Om het weer even rationeel te bekijken: een relatie is in essentie een onderhandeling, waarbij twee partijen betrokken zijn en een deal maken. De positie je inneemt in deze onderhandeling, draagt in grote mate bij tot de uitkomst die je krijgt. De positie die je inneemt in een relatie, hangt vaak af van hoe je over jezelf denkt. Belemmerende overtuigingen Concreet gezegd: welke overtuiging over jezelf breng je in in de relatie? Wat is jouw basisovertuiging? Voorbeelden: Je voelt je vaak eenzaam en hebt snel het gevoel dat mensen je niet leuk vinden; Je hebt het idee dat niemand op je zit te wachten; Je durft niet goed hulp vragen omdat je bang bent dat je anderen dan tot last bent; Je twijfelt of je wel vriendschap -laat staan liefde- waard bent; Je vindt het moeilijk om aan te nemen dat mensen je leuk vinden;
Je vindt jezelf "niet goed genoeg".
In het voorbeeld van de buurman, zou het wel eens kunnen dat je niet onaardig wil gevonden worden? Of bij de vriend die spullen leent, zou het wel eens kunnen zijn dat je stiekem de deal maakt dat je liever niet de eenzaamheid voelt van een verloren vriend dan dat je je spullen op tijd terugkrijgt. In het voorbeeld van de relatie, zou het wel eens kunnen dat je zo benauwd bent om je relatie te verliezen, dat je maar over je grenzen laat gaan. Liever dat dan alleen te zijn, want "wie wil mij nu nog?". Liefdevolle blik Je voelt dat het op deze diepere laag wel erg rauw kan worden om dingen aan te kijken, vooral omdat je op deze manier patronen kan gaan beginnen zien in alle relaties die je hebt. De verleiding is om hier in zelfafwijzing door te schieten. Onnodig om te zeggen dat dat meestal niet helpt of zelfs je belemmerende overtuigingen sterker maakt.
Dit is het punt om liefdevol naar jezelf te mogen kijken. De overtuigingen die je gaandeweg in je leven over jezelf ontwikkeld hebt, zijn vaak een gevolg van situaties waar je geen controle over had: gepest worden op school, ouders waarbij je het gevoel kreeg dat je niet goed genoeg was, bedrogen worden door een partner, vrienden die misbruik maakten van je goedheid,... Noem het maar op. Ik nodig je graag uit om liefdevol naar deze overtuigingen te kijken. Om jezelf toe te staan het verdriet te voelen dat je toen voelde. En om vervolgens een aantal keer diep uit te ademen en te voelen dat al die nare dingen vandaag niet meer aan de hand zijn. En om zo met een ander beeld van jezelf je relaties aan te gaan. Herken je jezelf in de voorbeelden in dit blog? Voel jij ook het verlangen om relaties aan te gaan vanuit een andere overtuiging van jezelf én je bent bereid om hierin stappen te zetten? Dan verwelkom ik je graag op een mooi plekje in de natuur om dit liefdevol aan te kijken, individueel of samen met je partner. www.pinecone.be Ga je mee op pad? Wim De Laet Systemisch coach & relatietherapeut in de natuur www.pinecone.be
