Al heel jong was jouw zielsmissie helder Je bent op deze wereld gekomen om mensen met elkaar te verbinden Precies dàt.
Jij zette jouw verdriet als vanzelf opzij Zodat mama en papa ruimte kregen om zich na de ruzies opnieuw met elkaar te verbinden. De magische liefde van een kind voor zijn ouders, ook al betaalde je een hoge prijs. Verdriet voelde aan als zwak Boosheid, daar zat de kracht.
Als jij plots boos werd Dan werd je gehoord Dan werd er voor je gezorgd Dan mocht je je verdriet toelaten Dan moésten mama en papa wel uit hun conflict.
Zo volbracht jij je zielsmissie En kwam jij terug op je plek als kind. De winst van de boosheid.
Nu je volwassen bent Kost die boosheid vooral bakken energie En komt ze jouw zielsmissie Vooral in de weg te staan
Een dode boom riep ons naar zich toe
Eenzaam, op een onherbergzame plek
Net zoals jij.
De gure wind fluisterde ons toe hoe dapper en verbeten de boom had gestreden Om te overleven tussen deze elementen.
Net zoals jij.
Met het opgeven van deze strijd Had hij zijn hardheid verloren Zacht bewoog hij mee met de elementen Voelend maar niet meer in gevecht
Net zoals jij.
Enkel door te zijn Ben je de onuitwisbare verbinding Tussen mama en papa Je hoeft er niks meer voor te doen.
Voelend, maar niet in gevecht Zo transformeert de boosheid Zachtjes weer naar verdriet.