top of page
Foto van schrijverWim De Laet

Mag ik gaan leunen?

Systemisch werk en hoe ik je graag uitnodig om in verbinding te komen met het voelen "Ik wil zo graag dat iedereen gelukkig is en voor iedereen goed zorgen, maar ik ben zelf zo ongelooflijk moe. Hoe moet ik dat doen?"

Tranen begonnen te rollen.

Onmacht, frustratie, een gevoel van afwijzing.

Bittere eenzaamheid, terwijl er net gezocht wordt naar verbinding en naar "er mogen zijn" .

"Ik wil het zo graag goed doen."

"Maar wat wil je dan graag zo goed doen?"

"Goed zorgen voor al de mensen die ik graag zie."

"Waarom moet je voor al die mensen zorgen?"

"Omdat het zo hoort..."

"Wie laat je in de steek om voor al die anderen te zorgen?"

Stilte.

Tranen.

We zoeken twee bomen op: de ik en de anderen. Hun wortels zijn duidelijk verbonden, maar toch zijn het duidelijk twee verschillende bomen. Want ik ben ik en jij bent jij.

Voel maar aan de boom die staat voor de ander. Er komt veel los. Hij staat voor ouders, zus, vrienden, kinderen, partner. Allemaal moet ik voor hen zorgen. Het is hier zo vertrouwd.

Deze boom staat nu voor de ouders. Er komt een grote dankbaarheid. Dankjewel om altijd in me te blijven geloven, dankjewel voor het blinde vertrouwen, dankjewel om me het leven te schenken.

En: ik zal wel voor jullie zorgen, want ik zie jullie graag.

We staan nu tussen de twee bomen in. Eén boom staat voor de ouders, de andere voor de eigen kinderen.

Zonder nadenken wordt er gekozen om naar de boom van de ouders te kijken. Ik nodig uit om de beweging te maken om zich met het gezicht naar de eigen kinderen te draaien.


Er komt duidelijk grote weerstand.


"Ik kan mijn rug toch niet naar mijn ouders toe draaien? Wie gaat dan voor hen zorgen?!"


Er is nog iets nodig om de beweging te kunnen maken.


Een hele grote, zware tak resoneert met het zorgen voor de ouders en wordt in de opstelling ingebracht. Het gevoel hem te dragen, het gewicht te voelen en naar de ouders te kijken klopt helemaal.


"Ik ben de kleine, jullie zijn de grote. Ik hoef dit niet te dragen, het is niet van mij. Ik geef het terug aan jullie."

"Wij zijn de grote, jij bent de kleine. Jij hoeft dit niet te dragen voor ons. Jij bent vrij. Draai je maar om."

Het moet niet stokstijf en gespannen.

Heel diepe zucht. Nog één. En nog één. Opluchting. Adem. Zuurstof.

Er kan geleund worden tegen de ouders, het mag ontspannen. Het systeem vindt rust en ordening.

Heb jij ook het gevoel dat je te veel draagt en wil je wel eens voelen hoe dat komt? Maak een afspraak op www.pinecone.be en we gaan samen de natuur in om af te dalen naar wat er mag gevoeld worden. Profiteer nog tot 31/12 van het lanceringsaanbod van €70 per sessie. Ga je mee op pad? -Wim De Laet-

Systemisch coach & relatietherapeut in de natuur


48 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentarios


bottom of page