Sorry als lolly

"Ik vind het zo moeilijk om haar sorry aan te nemen na een conflict" sprak hij uit tijdens onze sessie. "Alsof ik dan nooit meer op dat onderwerp mag terugkomen, want ze heeft toch sorry gezegd?".

De spanning op z'n kaken en de onrustige, onderzoekende blik waarmee hij z'n geliefde aankeek maakte duidelijk dat dit een erg beladen onderwerp geworden was tussen hen.

De warmte van de prille lentezon en de geborgenheid van de verscholen open plek in het bos had alles in zich om een veilig kader te bieden om dit stuk samen aan te kijken.

Ze stonden allebei met een grote tak in hun hand tegenover elkaar

. De tak in haar hand mocht staan voor de verontschuldiging (de sorry) die zij hem wou aanbieden.

"Kijk maar eens wat er gebeurt als je jouw verontschuldigen fysiek aan hem overhandigt" nodigde ik haar uit. Zo gebeurde.

"Ik kan het niet aannemen" zei hij, waarop zij haar tak naast hem op de grond gooide en gekwetst wegstapte.

"Dit is zó herkenbaar" zei ze, terwijl ze haar tranen verbeet "ik voel me zo enorm afgewezen nu, het is alsof je mijn goede intentie om een eerste stap te zetten afwijst en daarmee mijn liefde niet meer wil."

Na dieper in te zoemen op wat er bij hem gebeurde toen zij haar excuses aanbood, werd het duidelijk.

"Ken je dat gevoel dat je je als kind pijn hebt gedaan of verdrietig voelt, en op dat moment graag op de schoot van papa of mama wil gaan zitten en vertellen hoe je je voelt? Maar in plaats daarvan krijg je een lolly in je hand geduwd en moet je maar niet meer zeuren.

Zo voelt die sorry ook voor mij. Alsof mijn gevoel er niet mag zijn en wordt afgekocht met een sorry, zodat ik het niet meer mag voelen...want er is toch sorry gezegd?"

In de stilte die ontstond werd alles gezegd.

Even later stonden ze opnieuw tegenover elkaar. Zij bood opnieuw haar excuses aan. Hij werd uitgenodigd om ze aan te nemen terwijl ze elkaar in de ogen keken, de excuses helemaal in te ademen en tijd te nemen om het te laten landen.

Even ademen, even rust, oogcontact.

De diepe zucht die toen vrijkwam weerklonk door het bos. Een eerste stap weer dichter naar elkaar toe. ©️ Wim De Laet - pinecone.be Systemisch buitencoach & relatietherapeut in de natuur