top of page
Foto van schrijverWim De Laet

Waarom ik mezelf met eten beloonde

Na een stresserende werkdag jezelf belonen met lekkere snoep, chocolade, koekjes, chips, nog een extra dessertje en meer van dat lekkers, wie kent het niet? Meestal smaakt het dan ook zo héérlijk op dat moment en voel ik me dan echt even verwend. Alleen: het smaakt altijd heel snel naar méér en het duurt ook langer voor ik dat heerlijke gevoel kan oproepen. Zo gebeurt het dat ik op stresserende momenten bijna niets anders doe dan snoepen, omdat ik voel dat het verlangen naar zoetigheid zo groot is geworden. Een poosje geleden heb ik besloten om mezelf eens te monitoren: wanneer komen die opwellingen? En wat voel ik eigenlijk in m'n lijf op dat moment? Heel snel werd het me duidelijk en ik was best onthutst over de uitkomst. Ik begin te snoepen als ik me -al dan niet bewust- verveel, als ik me even ongelukkig voel in m'n relatie of als er spanningen zijn met m'n dochter. Op dat moment zoek ik letterlijk naar vervulling. Vervulling om me niet te vervelen. Vervulling omdat ik ze even niet vind in m'n werk, in de relatie tot m'n partner of omdat ik even onzeker ben in m'n rol als ouder. Want, toegegeven, ik hou helemaal niet van die "sugar high". Ik voel hoe het na enige tijd m'n humeur onder nul brengt en ik me daarna heel snel overprikkeld voel. Kan ik op dat moment nog wel een fijne partner of papa zijn? Meestal niet, omdat ik snel boos word en m'n aandacht heel snel vervliegt. Vervolgens grijp ik naar het beproefde wonderrecept om me even beter te voelen: chocolade, koekjes, chips,... Een cirkeltje zonder eind van heel kortstondige piekjes van vervulling opzoeken, want op het einde van de rit voel ik me altijd slecht door dit patroon. Herkenbaar?

Sinds een poosje probeer ik me meer bewust te zijn van wat er in me omgaat op het moment dat ik voor de snoepkast sta. Meestal kom ik erachter dat eigenlijk het kleine gekwetste jongetje in mij om aandacht vraagt. Het komt me iets vertellen en zoekt manieren om dat duidelijk me maken. Als ik erin slaag om te luisteren naar wat dat kleine jongetje me komt vertellen en hem aandacht geef, blijft de snoepkast meestal dicht. Mijn ervaring als systemisch coach heeft me hierbij enorm geholpen, omdat de systemische aanpak me handvaten gegeven heeft om naar de onderliggende lagen af te dalen. Er zijn nog dagen waarop ik de snoepkast plunder, maar die zijn flink schaarser geworden. Ik kan mezelf nu veel beter horen en voelen wat er écht nodig is. Makkelijker is het vaak niet, maar ik kan wél gemakkelijker van mezelf houden waardoor vanzelf de snoepaanvallen minder voorkomen. Ik voel me namelijk meer vervuld en beter in m'n vel. Wil jij ook graag op onderzoek naar jouw vluchtroutes in eten én ondertussen heerlijk ontspannen in de buitenlucht? Maak dan jouw afspraak voor een individuele sessie op www.pinecone.be en profiteer nog van het lanceringsaanbod. -Wim De Laet-

Systemisch coach & relatietherapeut www.pinecone.be

141 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page